بدون شک چاپ مقاله در مجلات دسترسی آزاد تأثیر محسوسی بر دنیای نشر علمی و دانشگاهی گذاشته است. مدل دسترسی آزاد، پژوهشگران و ناشران را قادر می‌سازد تا مقالات پژوهشی را بدون هیچ‌گونه هزینه اشتراک یا محدودیتی منتشر کرده و به آنها دسترسی داشته باشند. در همین راستا، خوانندگان نیز به صورت رایگان به مقالات پژوهشی دسترسی دارند. در نتیجه، بسیاری از نویسندگان و محققان با جذب مخاطبان در سراسر جهان اعتبار کسب می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
بهترین روش برای خواندن مقالات علمی و پژوهشی مثل ISI چیست؟
راهنمای گام به گام انتشار مقاله ISI برای تازه‌واردها
پنج راه ساده و ارزان برای چاپ مقاله ISI
آیا نوشتن مقاله ISI برای گرفتن بورس تحصیلی الزامی است؟
مجلات دسترسی آزاد کارآمدترین مدل برای انتشار آنلاین هستند، اما باورهای اشتباهی در مورد آنها وجود دارد که در ادامه به آنها می‌پردازیم.
- انتشار مقاله در یک مجله دسترسی آزاد برای افزایش تعداد خوانندگان و استناد کافی است
هر ساله میلیون‌‌ها نویسنده، از مجلات دسترسی آزاد برای استناد به مقالات منتشر شده قبلی و انتشار مقالات خود با هدف افزایش خوانندگان در سراسر دنیا استفاده می‌کنند. اما واقعیت این است که مقاله‌ای که به خوبی نوشته شده است و شامل چکیده، بحث‌های معتبر، نتیجه‌گیری منسجم، و معیارهای تحقیق دقیق باشد، می‌تواند در نهایت بدون توجه به شهرت مجله به دست خوانندگان برسد و آمار ارجاع به آن افزایش یابد. بنابراین، تمرکز بر محتوای تحقیقاتی خوب برای افزایش خوانندگان مهم‌تر است و لزوماً به انتشار در مجلات سطح بالا بستگی ندارد.
- ناشران ارزشی به مجلات دسترسی آزاد اضافه نمی‌کنند
این یک باور اشتباه است که ناشران هیچ ارزشی به فرآیند انتشار مجله اضافه نمی‌کنند. اما حقیقت این است که انتشارات علمی فرآیندی پیچیده است و ناشران در هسته این فرآیند و مدیریت آن قرار دارند. از آنجایی که فرآیند بررسی علمی با مراحل متعددی سر وکار دارد که شامل تصحیح، ویرایش، پیوند مقاله، خدمات حروف‌چینی و غیره است، هر مرحله از نگارش مقاله چالش‌‌ها و محدودیت‌‌های خاص خود را دارد (عمدتاً زمان‌بر بودن و هزینههای تولید بالا) که ناشران باید آنها را مدیریت کنند. بنابراین ناشران مسئولیت مدیریت نشریات مجلات را هم از نظر مالی و هم از نظر فنی بر عهده دارند.
- مجلات دسترسی آزاد هزینههای گزافی برای انتشار دریافت می‌کنند
انتشار در مجلات دسترسی آزاد لزوماً به این معنی نیست که باید سوراخی در جیب خود ایجاد کنید. فقط حدود یک سوم مجلات با دسترسی آزاد هزینه چاپ را دریافت می‌کنند. همچنین، اگر نویسنده توانایی پرداخت هزینه چاپ را نداشته باشد، اکثر مجلات هزینه انتشار را از طریق بودجه، حمایت مالی یا حق عضویت کاهش می‌دهند. طبق مطالعه جامع انتشارات دسترسی آزاد، زمانی که محققان مقاله خود در مجلات دسترسی آزاد مبنی بر پرداخت هزینه منتشر می‌کنند، معمولاً 59% هزینه‌‌ها توسط سرمایه گذاران یا 24% آن توسط دانشگاه‌‌ها پرداخت می‌شود. بنابراین تنها 12 درصد از مواقع توسط نویسندگان پرداخت می‌شود.
همچنین، می‌توانید به جای انتشار آن در مجلات دسترسی آزاد، نسخه بررسی‌شده را بایگانی کنید و هزینههای انتشار را کاهش دهید.
- مجلات دسترسی آزاد دارای حق چاپ نیستند
بسیاری از مجلات دسترسی آزاد به نویسندگان اجازه می‌دهند که حق چاپ مطالب را حفظ کنند. برخلاف انتشار سنتی، نویسندگان برای استفاده از معیارهای تحقیق یا محتوای مقاله نیازی به مجوز ندارند.
- مجله دسترسی آزاد فقط به خوانندگان کمک می‌کند و نه نویسندگان
درست است که دسترسی آزاد با فراهم کردن دسترسی رایگان به مقالات به نفع خوانندگان است. اما این باعث می‌شود خوانندگان افزایش یابند که ارتباط مستقیم با تعداد استنادهای بالاتر دارد. بنابراین ضریب تأثیر را افزایش می‌دهد. در نتیجه، به محققین یا نویسندگان از این لحاظ سود می‌رساند که برای کار تحقیقاتی خود اعتبار کسب کنند و کمک‌‌های مالی و بودجه را برای پروژه‌‌های بعدی خود تأمین کنند.
- مجلات دسترسی آزاد مورد سنجش و ارزیابی علمی (پیر ریویو peer review) قرار نمی‌گیرند و بی‌کیفیت هستند. همچنین به اندازه مجلات سنتی معتبر نیستند
ممکن است امروز مجلات بدون داوری زیادی را در اینترنت پیدا کنید. با این حال، به خط مشی مجله بستگی دارد که آیا فرآیند بررسی علمی را دنبال کند یا نه. اما، اکثر مجلات با دسترسی آزاد از یک فرآیند بررسی علمی پیروی می‌کنند که شبیه به مجلات سنتی است. پس از تایید داوران و ویراستاران، آنها مقاله را با اطمینان از کیفیت بالا منتشر می‌کنند.
- ارسال مقاله من به مجلات دسترسی آزاد تنها راه ارائه مقاله با دسترسی آزاد است
دو راه برای در دسترس قرار دادن مقاله شما به صورت دیجیتالی وجود دارد. اولی ارسال به مجلات دسترسی آزاد است، در حالی که راه دیگر آن آرشیو مقالات در مخازن دیجیتال است. دسترسی آزاد ارائه شده توسط مجلات، دسترسی آزاد “طلا” و دسترسی آزاد ارائه شده توسط مخازن دیجیتال، دسترسی آزاد “سبز” نامیده می‌شود. بنابراین، این یک باور اشتباه است که صرفاً انتشار در این نوع مجلات امکان دسترسی آزاد به مقاله شما را فراهم می‌کند.
حتی اگر مقاله خود را در یک مجله تجاری منتشر کردید، ممکن است همچنان بتوانید کار خود را در یک مخزن دیجیتال به صورت آنلاین در دسترس قرار دهید. در واقع، اکثر ناشران این عمل را مجاز می‌دانند.
- انتشار در یک مجله معمولی راه را بر دسترسی آزاد همان اثر می‌بندد
اکثر ناشران مجلات معمولی (سنتی) برای چاپ همان مقاله در مجلات دسترسی آزاد سبز، مجوز می‌دهند. بسیاری از آنها نیز در صورت درخواست اجازه خواهند داد.
- مجله مورد نظر من گزینه دسترسی آزاد ندارد، بنابراین نمی‌توانم مقاله خود را به صورت دسترسی آزاد منتشر کنم
حقیقت این است که برای در دسترس قرار دادن کار خود با دسترسی آزاد نیازی به انتشار در یک مجله دسترسی آزاد ندارید. بسیاری از ناشران به نویسندگان این امکان را می‌دهند که نسخه‌ای از کار خود را در وب سایت شخصی خود یا در یکی از مخازن الکترونیکی به اشتراک بگذارند.
- مجلات دسترسی آزاد و منابع آموزشی آزاد یکسان هستند
حقیقت این است که مجلات دسترسی آزاد معمولاً به مطالب علمی اشاره دارد، در حالی که منابع آموزشی آزاد به موراد آموزشی اشاره دارد. طبق تعریف منابع آموزشی آزاد، منابعی تحت یک مجوز با دسترسی آزاد هستند که امکان استفاده مجدد، تطبیق و توزیع مجدد را فراهم می‌کند. در صورتی که مجلات دسترسی آزاد ممکن است به معنای تنها در دسترس بودن رایگان به صورت آنلاین باشند.
بیشتر بخوانید:
ویژگی‌های یک موسسه خوب برای مشاوره نوشتن مقاله ISI
برچسب‌ها: