به دلیل طبیعت مبتنی به همکاری پژوهش و ویژگی پویای تیم‌های پژوهشی، دانشمندان معمولا به جای دیگران یافته‌ها را ارائه می‌دهند. به طور مثال، به عنوان یک محقق اصلی، شما ممکن است نیاز به وارد کردن روش‌ها و نتایج اعضای آزمایشگاه‌تان در یک درخواست گرنت داشته باشید. از سویی دیگر، به عنوان یک دانشجوی دکتری شما ممکن است مقاله‌ای بر اساس یک پژوهش مشترک بنویسید، چه در همکاری با یک آزمایشگاه دیگر، با یک عضو آزمایشگاه پیشین، یا با یک نویسنده بی‌تجربه مانند یک دانشجوی کارشناسی. در این موارد، شما ممکن است در حال نگارش درباره کار فردی دیگر یا ادغام کار نوشته شده فردی دیگر با کار خودتان باشید. احتمال عدم اتصال میان جمع‌آوری و تحلیل نتایج و کنارهم گذاشتن یک مقاله در صورتی که بادقت انجام نشود، می‌تواند باعث بروز اشتباهات و مسائل محتمل اخلاقی شوند.
برای راحت‌تر کردن حق تالیف یک مقاله یا یک درخواست گرنت که حداقل برخی از آن بر اساس کار پژوهشی فردی دیگر است، ثبت درست مطالب بسیار حیاتی است. اگر شما محقق اصلی هستید، شما باید از اعضای تیم‌تان بخواهید تا جزئیات تمام مطالعات را ثبت کنند، تا زمانی که یک دانشجو یا کارمند مطالعه را ترک کند، اطلاعات حفظ شوند. به شکل دقیق‌تر، محتوا، روش‌ها، نتایج (از جمله داده‌های خام)، و تحلیل‌ها باید به صورتی مستند شوند که یک خواننده بتواند آنها را درک و در صورت نیاز آزمایش‌ها را بازسازی کند، چه در نگارش یا در آزمایشگاه. محققان اصلی همچنین برای جمع‌آوری صحیح داده‌ها، نگهداری و حفظ توسط سیاست‌های موسسات بر روی روش درست پژوهشی مسئول هستند. به علاوه، اگر عضوی از تیم آزمایشگاه را ترک کند، مطمئن شوید که شما می‌توانید دفترچه‌ها و فایل‌های داده‌هایش کجا قرار دارند و می‌دانید چگونه با آنها در صورت نیاز در ارتباط باشید.
اگر همکار نویسنده شما همچنان در دسترس است، شما باید همچنین از طریق راه‌های گفتاری و نوشتاری درخواست روش‌شناسی، یافته‌ها و استنتاج‌ها را پیش و در حال نگارش برای ارتقای دقت و شفافیت انجام دهید. این ارتباطات در صورتی که شما نیاز به وارد کردن متن نوشته شده توسط فردی دیگر در متن‌تان دارید، بسیار کاربردی هستند. مخصوصا، همکاری فعال تضمین می‌کند که شما دچار کج‌فهمی کار آزمایشگاهی همکار نویسنده یا کار نوشته شده فردی دیگر نمی‌شوید. این رویکرد مبتنی بر همکاری، حتی اگر شما مسئول نگارش اصلی باشید، به شدت کاربردی است، ار شما با آزمایشگاه در حوزه‌های مختلف همکاری داشته‌اید. نتایح دقیق‌تر، نوشته واضح‌تر ممکن است در نهایت منجر به آسان‌تر شدن بررسی همکار شود، بدین ترتیب احتمال انتشار آن بالا می‌رود.
از نگاه اخلاقی شکل دادن به یک همکاری، در صورت امکان و اطمینان بخشیدن از دقت در زمان ارسال نتایج پژوهش به جای دیگران به دلیل دستورالعمل‌های مرسوم ICMJE بسیار مهم است. دقیق‌تر، داشتن وضعیت نویسنده در یک مقاله نیازمند داشتن معیارهای زیر است:
- فعالیت مهم در طراحی/ایده‌پردازی مطالعه، جمع‌آوری داده‌ها، تحلیل/تعبیر داده‌ها.
- فعالیت در نگارش اولیه یا بازنگری مقاله.
- تایید نسخه پایانی مقاله برای انتشار؛
- مسئولیت دقت و درستی تمام جوانب پژوهش
بدین ترتیب، تمام نویسندگان باید در تولید و تایید مقاله دخیل باشند، حتی اگر تنها یکی از آنها بیشتر نگارش را انجام داده باشد، این امر اهمیت همکاری را بیش از پیش مشخص می‌کند. اگر این سطح از مشارکت امکان‌پذیر نیست، شما باید به جای آن به مشارکت‌های یک همکار در مطالعه در بخش سپاسگزاری مقاله اشاره کنید.
به علاوه، بر اساس معیار چهارم، نویسندگان مسئولیت تمام پروژه پژوهشی را تقبل می‌کنند، از جمع‌آوری داده تا انتشار (و فراتر از آن). این به آن معناست که اگر یک همکار به صورت انفرادی آزمایشی مرتبط انجام دهد یا تنها یک بخش کوتاه از مقاله را بنویسد یا اگر شما مجبور هستید درباره کار آن فرد، بدون تخصص در بخش پژوهشش بنویسید، شما همچنان از نظر اخلاقی مسئول اشتباهات هستید. اگر بدون شناسایی بماند، گزارش اشتاباهات می‌تواند یا مانع کار دیگر پژوهشگران در راستای این مطالعه شود یا با کشف بخش‌های همپوشان، باعث اتلاف زمان و منابع شود. اگر این امر کشف شود، حتی اشتباهات تلویحی می‌توانند باعث استرداد شود (تقریبا 20% استردادها به دلیل اشتباهات هستند) و بر روی اعتبار یک محقق تاثیر بگذارد.
در مجموع، انتشار تکنیک‌ها و نتایج یک همکار به جای او می‌تواند پر از پیامدهای اخلاقی باشد. ارتباطات در حال انجام و واضح هم در مقاله و به صورت شخصی شاید بهترین استراتژی برای تضمین اینکه هم شما و هم جامعه علمی می‌تواند بیشترین منفعت را از همکاری پژوهشی ببرند.
برچسب‌ها: