اضطراب نوشتن در میان دانشجویان و پژوهشگران حرفهای به یک میزان رایج است. فرقی نمیکند کار شما تهیه یک چکیده 200 کلمهای است یا یک پایاننامه، یا چیزی میان این دو؛ تصور مواجه شدن با یک صفحه خالی میتواند نگرانکننده و استرسزا باشد.
آیا تا به حال شده پشت میز بنشینید و برای نوشتن به مشکل بخورید، زمانی که ناگهان حس میکنید هیچ چیزی مهمتر و هیجانانگیزتر از تمیز کردن دستشوییتان وجود ندارد؟
شما تنها نیستید! اگر نوشتن آسان بود، یک سبک از کتابها و مقالات درباره استراتژیهای نگارش و عبور از به تعویق انداختن وجود نداشت حتی نویسندگان باتجربه، قوی و مشهور نیز آگاه هستند که آنها رابطهای پر از عشق و نفرت با کارشان دارند.
تغییر رویکرد نسبت به پروسه نوشتن میتواند همه چیز را عوض میکند. اینجا سه توصیه را مرور میکنیم:
1. برای تحریک فکرتان و حل مشکلات بنویسید.
این توصیه را به یاد داشته باشید: «نوشتن فکر را تحریک میکند، و نه برعکس.» خیلی راحت است که در این تله بیافتید که شما باید همه چیز را در ذهنتان روبهراه و کاملا واضح کرده باشید تا بتوانید حتی یک جمله بنویسید. این درست نیست!
با اینکه احتمالا برعکس به نظر میرسد ولی کار خلاقه و پروسه نوشتن بع شما در کشف ایدههای جدید، ساماندهی و ابراز آن کمک میکند. شما ممکن است خودتان را در حال حل مشکلات و موانع با چیدن کلمات در کنار هم پیدا کنید.
به یاد داشته باشید که نوشتن یک مهارت است؛ مانند هر مهارت دیگر. مانند مجسمهسازی، نقاشی، آهنگسازی یا هر نوع هنر دیگر که شما نیاز دارید به خودتان آزادی و اجازه کار در آن رسانه را بدهید. کلمات و ایدهها در اولین تلاش عالی از آب در نمیآیند.
بسیاری از نویسندگان با وسواس برای ایدهآل دست و پنجه نرم میکنند، ولی این معمولا باعث «ناتوانی در تحلیل» میشود: وسواس در ایجاد کلمات و ساختاری ایدهآل. در هنگام چکشکاری نوشتهتان پیش از انتشار ایرادی ندارد که وسواس به خرج دهید، ولی در مراحل اولیه نگارش تلاش کنید تا به سرعت جلو بروید و از تمام کلمات و جملاتی که به صورت طبیعی به ذهن شما خطور میکنند استفاده کنید.
این یک راهی است که جواب میدهد: 20 دقیقه را تعیین کنید، و هر آنچه میتوانید در آن زمان بنویسید بدون نگرانی درباره دستور زبان، جملهبندی، یا انتخاب کلمات. تنها بنویسی. هیچ کس به غیر از شما قرار نیست آن را ببیند، و این باعث به جریان انداختن ایدههایتان میشود.
در واقع، زمانی که شما قدمهای اول را برداشتهاید و چیزی را، هر چند کم بر روی کاغد میآورید، ایدهها به احتمال زیاد شروع به جریان افتادن میکنند، حتی وقتی شما فعالانه کار نمیکنید؛ مانند سود بر روی سرمایهگذاری اولیه – پس آماده باشید تا ایدههایتان را در یک دفترچه یا گوشی موبایل یادداشت کنید.
نکته کلیدی – نوشتن بخشی از فکر کردن است. برای زمانی که احساس «آمادگی» میکنید صبر نکنید. از خودتان بپرسید «میتوانم تنها برای 20 دقیق بنویسم؟» و سپس انجامش دهید.
2. آن را قسمتبندی کنید
زمانی که شما تصمیم گرفتهاید از ایدهآلیسم دوری کنید و تنها بنویسید، چگونه باید شروع کنید؟ فکر کردن به تمام پروژه نوشتن از آغاز تا پایان معمولا بسیار دشوار است. هیچ قانون وجود ندارد شما باید آن را به ترتیب بنویسید!
اینجا شما را با ایده «قسمتبندی نوشتن» آشنا میکنیم. به مقالهتان مانند بلوکهای ساختمانی فکر کنید. آیا نوشتن مقدمه برای شما سخت است؟ فعلا از آن بگذرید. معمولا نوشتن آن زمان که تمام مقاله را نوشتهاید آسانتر هم هست.
اگر شما واقعا نوشتن برایتان سخت است از خودتان بپرسید «آسانترین بخش برای نگارش کدام است؟» از آنجا شروع کنید. ممکن است روش تحقیق باشد، یا حتی محدودیتهای پژوهش – ایرادی ندارد، از همانجا شروع کنید.
اگر شما این عادت را حفظ کنید، حتی برای 20 یا 30 دقیق در روز، شما به زودی مجموعهای از قسمتهای یک ساختمان که میخواهید با هم بستنشان مقاله را بسازید در اختیار دارید. باز هم یادآور میشوم در این نقطه درباره زبان نوشته خیلی فکر نکنید. فقط بنویسید. ویرایش بعدا میآید.
همچنین ایده خوبی است زمانی که یک کار را تمام میکنید به خودتان جایزه دهید، مانند تمام کردن یک بخش. این جایزه میتواند کوچک باشد مانند یک قسمت از سریالی که دوست دارید یا کتابی که دارید میخوانید، خوردنی یا نوشیدنی – هدف این کار ایجاد یک سیکل تقویت مثبت است. آیا به خودتان «باج» میدهید؟ شاید! ولی به شما در نوشتن کمک میکند.
3. خودتان را برای موفقیت آماده کنید.
از هر آنچه میتوانید برای پیشروی پروسه نوشتن استفاده کنید. تمام ابزارهایی که در اختیار دارید. ممکن است فقط یک دفترچه و خودکار باشد. شما میتوانید به صورت ایمیل برای خودتان بنویسید اگر از برنامههایی مانند مایکروسافت ورد برایتان راحتتر است.
آیا یک خودکار یا مداد مورد علاقه دارید که به شما حس نوشتن را تلقین میکند؟ از آن استفاده کنید! آیا نوشتن بر روی تخته وایت برد را دوست دارید؟ انجامش دهید! هدف شروع کردن به نوشتن است.
چیزی خوبی که تکنولوژیهای موجود در اختیار ما میگذارند آزادی برای مولد بودن و خلاقیت در راههای جدید است. با اینکه قوانین بسیاری برای قالببندی و ارسال مقاله وجود دارند، هیچ قانونی برای نگارش وجود ندارد. به یاد داشته باشید، ویرایش نوشتهای که وجود دارد از نوشته که وجود ندارد آسانتر است.
برچسبها: